ME SHPIRT NIXUAR PĖRDITĖ
O Fterrė, e bukura ime,
pse nė zemėr mė je vrarė,
a po ke mbetur jetime,
se ikėn djemt e tė lanė?
Po ti je nėna e madhe,
radhė radhė i rrite djemtė,
jo, tė gjithė
dot si mbaje,
u dhe rrugėn pėr nė jetė.
E ke parė nė shtator,
sesa shumė u gėzove?
Erdhėn djem e vajza plot,
ndėnje me ta, u ēmallove.
O Fterra ime e rrallė,
djemtė e tu qė ti ke rritė,
tė vijnė pėr ēdo behar,
me shpirt nIxuar pėrditė.
Kudo pėr ty qajnė halle,
ulen, bisedojnė shtruar,
tė lidhur si nė njė valle,
bijtė e tu tė respektuar.
Per ne ti je nėn e shtrenjtė,
se na ke dhuruar jetėn,
nuk ka emėr me tė shenjtė,
fterjotėt smohojnė veten.