LOTI SYTË MI VERBON

Zhupaj dhe Fterra e tërë,

çështë kjo e madhe gjëmë!

Lotët akoma pa tharë,

medet, iku tjetër djalë!

Tre djem me gjithë babanë,

gjëmë e madhe në një derë,

ishin të tre djemtë tanë,

u plagose rënd o Fterrë.

O zot, pse spate mëshirë,

që nusen e le të ve ,

mbetën fëmijët jetimë,

porsi zogjtë pa fole.

Vajton Çaparja me ligje,

jetën dhe dertet e saj,

zemër e shpirt ia zhurite,

ska me kë hallet ti qaj.

Thuaja Xhevo me ligje,

qaj dhe ti dertet e tua,

me të madh të keq i rrite,

ndaj lotët derdhen si krua.

Ti je një zonjë fisnike,

ti ishe dhe burrë dhe grua,

                     të gjithë në këmbë i prite,

Qaj dhe ti motra Mirë,

apo lotët janë të tharë?

Trupi dhe shpirti ta dinë,

e ke të zhuritur xhanë.

Dhe ju vëllezër të qani,

Islam, Sulo e Flamur,

por dhe kurajo të mbani,

se fati kështu e ka prur.

Lapsi në dor smë qëndron,

dora dhe zemra më dridhen,

loti në sy më verbon,

                     kjo gjëmë në letër shidhet