GOMARI I KRYEPLAKUT

(humoristike shoqërore)

Ajo natë në Gjozikë,

jo, nuk ka për tu harruar,

Daut Mehmeti zë pritë,

ujkunë për të përgjuar.

Sa fillon e bëhet natë,

vjen një hije në kasolle,

por Dauti nuk e zgjat,

i zbraz një karikatore.

Daut, avash, mos u ngut,

ajo nuk qe egërsirë,

më duket si kafsh e butë,

që ngatërroi shtëpinë.

Eh, po çbëre, a i vrarë!

Ajo kafsh vinte përnatë,

se donte nuse gomarë,

i gjori, qënkej vërvatë!

Kur zbardhi dita, e pe,

menjëherë të zuri gjaku,

-o bo,bo! - me vete the,

-është gomari i kryplakut!